1) افراد مبتلا به ديابت (چه از نوع وابسته به انسولين و چه غير وابسته به انسولين) که هنوز بيماري خود را کنترل نکرده اند و قند خون آن ها هنوز به حد قابل قبولي نرسيده است.
2) مبتلايانی که قند بالا داشته ولی هنوز از داروي خاص و هم چنين فعاليت بدني مناسب جهت درمان ديابت پيروي نمي کنند.
3) مبتلايان به ديابت نوع 1 (وابسته به انسولين) که در روز چند نوبت لازم است انسولين تزريق کنند
4) ديابتی های مبتلا به عفونت.
5) افراد مبتلا مبتلا به پرفشاری خون کنترل نشده و هم چنين آنژين (نوعي بيماري قلبي) درمان نشده.
6) آنان که سابقه ي کتواسيدوز ( افزايش اجسام کتوني درخون و ادرار) دارند.
7) افرادي که در طول روز 2 بار يا بيشتر به افزايش قندخون (هيپرگليسمي) ياکاهش آن (هيپوگلسيمي) دچار مي شوند. اگر فرد دچار تعريق، عرق سرد و تپش قلب شود، اين نشانه افت قند خون است كه در اين صورت بايد روزه باز شود.
8) خانم های باردار و يا شيرده مبتلا به ديابت
9) افراد سالخورده ي مبتلا به ديابت
توصيه هاي لازم بري افراد مبتلا به ديابت در طول ماه مبارک رمضان:
1) افزايش دريافت مواد غذايي پرچرب و پرکربوهيدرات و به طور کلي پرخوري در طول اين ها در افراد ديابتي، منجر به افزايش قند خون و افزايش وزن خواهد شد. بيماران ديابتي در طول روزهاي ماه رمضان مانند روزهاي معمولي بايد از دريافت کالري بيش از حد و هم چنين مواد غذايي حاوي کربوهيدرات ساده مانند قند و شکر بپرهيزند.
2) انجام فعاليت بدني سبک يا متوسط در افراد مبتلا به ديابت غيروابسته به انسولين، عارضه اي نخواهد داشت.
3) در طول ساعات روزه داري حتما قندخون و اجسام ستونی ادرار بايستی در چندين نوبت بررسي شود.
4) وزن فرد بايد در طول ماه رمضان روزانه کنترل شده ودر صورت هر گونه کاهش وزن شديد يا افزايش وزن بيش تر از 2 کيلوگرم، حتما با پزشک مشورت شود.
5) در صورت احساس هر گونه علايم ناشي از کاهش يا افزايش شديد قندخون، بايد روزه را باز کنند.
6) بعد از پايان ماه مبارک رمضان ميزان و نوع داروي مصرفي و هم چنين رژيم غذايي به حالت قبل ازماه رمضان بر مي گردد.
7) اگر براي خوردن سحري بيدار نشوند، بهتر است از روزه گرفتن در آن روز منصرف شوند؛ زيرا احتمال پايين افتادن قند خون وعوارض ديگر افزايش می يابد.
8) اگر بعد از افطار قند خون بالاي ۲۵۰ باشد، لازم است شب بعد ۲۰% از کالري دريافتي کم شود. اگر هنگام سحر نيز قند خون بالاي ۲۰۰ باشد، بايد از غذاي سحري دفعات بعدی ۲۰% کم شود. چنانچه قند خون بالاي ۳۵۰ باشد، توصيه مي شود اصولاً روزه نگيرند .
9) چنانچه مصرف قرص فراموش شود (خصوصاً در صورتي که معمولاً قند خون بالاست)، بهتر است آن روز را روزه نگيرند .
10) بيماران ديابتي که به نحوي دچار عوارض مزمن ديابت بر کليه ها ، چشم ، قلب و ... شده اند، هر چند ممکن است با روزه گرفتن دچار مشکل حادي نشوند، ولي براي پيشگيري از پيشرفت عوارض مزمن بهتر است روزه نگيرند و يا با متخصص مربوطه مشورت کنند.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
